مزایای آسانسورهای کششی
در اکثریت بودن متخصصین تعمیرات آسانسورهای کششی نسبت به آسانسورهای دیگر
فراوانی قطعات یدکی آسانسورهای کششی

در اکثریت بودن متخصصین تعمیرات آسانسورهای کششی نسبت به آسانسورهای دیگر
فراوانی قطعات یدکی آسانسورهای کششی

وسیله ای است که از یک بوبین مغناطیسی ، یک اهرم و جک تشکیل شده است و بر روی کابین سمت قفل ایمنی درب لولایی طبقه نصب می شود . هرگاه کابین مقابل طبقه ای که در آن توقف دارد برسد ، مگنت درب باز کن هم زمان با آسانسور از کار افتاده و اهرم آن که تحت فشار جک عمل می کند اهرم قفل را به عقب رانده و زبانه قفل از لنگه در بیرون آمده و اجازه باز شدن درب را می دهد .

این سیستم به 2 شکل در آسانسور ها وجود دارد .
1- درب های معمولی (لولایی)
2- درب های اتوماتیک(کشویی،تلسکوپی .....)
در نوع اول یک دستگاه کوچک فلزی با سیم پیچ و هسته متحرک که روی کابین نصب میشود وظیفه باز کردن درب را بر عهده دارد.به این شکل که در حال حرکت ولتاژی به سیم پیچ آن اعمال میشود که بازوی متحرک کمان درب را جمع نگاه میدارد و مانع از برخورد آن با بازوهای قفل درب میشود.پس از رسیدن آسانسور به طبقه مورد نظر ولتاژ اعمال شده برداشته میشود که باعث خوردن بازو به دستگیره قفل درب شده درب باز می گردد.ولتاژ کار کمان معمولا 220 ولت ac میباشدکه با یک مدار ساده دیودی پس از تحریک ، نیم سیکل میشود تا از سوختن سیم پیچ در دراز مدت جلوگیری کند.
در آسانسور های با درب اتوماتیک وظیفه باز و بستن درب به عهده یک موتور الکتریکی میباشد.این موتور در سیستم های جدید 24 ولت dc میباشدولی در سیستم های قدیمی از موتورهای 3 فاز 110 یا 380 استفاده میشده.
مگنت هایی که برای باز کردن قفل ها بکار می روند به دو صورت مکانیکی و برقی می باشند. مگنت های مکانیکی معمولا به همراه درب داخل کابین سفارش داده می شوند اما مگنت های برقی را می توان جداگانه سفارش داد. ویژگی مگنت برقی نسبت به مگنت مکانیکی در این است که اگر زمانی درب داخل کابین به هر دلیلی از کار بیفتد می توان با استفاده از روش هایی همچنان از آسانسور استفاده نمود تا زمانی که مشکل آن برطرف شود اما در صورتی که از مگنت مکانیکی استفاده شود آنگاه در صورت خراب شدن درب داخل کابین، آسانسور بلا استفاده خواهد بود.
بیشتر مگنت های برقی در بازار از نوع جان لیفت و یا اونسا ترک می باشند
نحوه ی بارگذاری و توزیع بار در آسانسور

نحوه انتقال بار آسانسور:
در عمل نیروی آسانسور بین تیر هایی که در اطراف داکت قرار داده می شوند و شاستی آسانسور هم به این تیر ها متصل می گردد منتقل می گردد اما از لحاظ فنی در اطاقک آسانسور تکیه گاه هایی که در اطراف حفره آسانسور قرار دارند و نیروی وزن اطاقک به این تکیه گاه ها وارد می شود نیروی کلی را تحمل می نمایند آسانسورهای معمولی از چهار عدد نبشی برای دور باکس آسانسور استفاده میشود. این نبشی ها در تراز طبقات به تیرهای سقف مهار میگردند.
اتصال آسانسور به سازه:
سازه آسانسور تنها از یک وجه به سازه اصلی متصل است. برای طراحی اتصالات آسانسور جدولی داریم که به عنوان مثال بیان میکند که اگر ظرفیت آسانسور ما 6 یا 8 نفره است از چه نبشی، از چه ریل راهنمایی، از چه براکتی و ... استفاده کنیم.
در مورد نحوه اتصال، بصورت عمومی در ساختمانهای بتنی با قرار دادن plate توی تیر یا هر جایی که قابلیت اتصال دارد بوسیله شاخک هایی نبشی های آسانسور را به آنها جوش میکنند. نبشی فقط نقش ریل دارد و باربر نیست. سازه آسانسور به مهاربند نیاز ندارد یک دیافراگم داریم با باری محوری که توسط کابل تحمل میشود و به تیر های دور باکس واقع در خرپشته منتقل میشود.
معمولا از مدل سازی اثر آسانسور در etabs صرف نظر میشود. چون سازه آسانسور کاملا جدا از سازه می باشد بهتر است فونداسیون آن نیز بصورت جداگانه طراحی شود. چاله آسانسور باید در تمامی موارد تعبیه گردد و در طراحی پی باید محل چاله آسانسور در نظر گرفته شود.
نحوه مدل کردن چاله آسانسور در SAFE :